Do wyrażenia przymusu w czasie Present Simple (teraźniejszość) używamy czasowników modalnych must (przymus wewnętrzny - pojmowany jako powinność, instrukcje na piśmie) oraz have to (przymuz zewnętrzny, kiedy rozkaz pochodzi od innych osób), np.
I must buy him a present.
We have to read this book.

Wyrażając przymus w innych czasach i konstrukcjach posługujemy się odpowiednimi formami czasownika have to, np.
I will have to send these emails. (Future Simple)
She had to go to school yesterday. (Past Simple)
Peter has had to pay alimony for the last five years. (Present Perfect)
I hate having to get up so early. (Gerund)

Często dochodzi do pomyłek przy stosowaniu had to do oraz must have done.
Musimy pamiętać, że must oraz have to używane są do wyrażania przymusu. Natomiast konstrukcję składającą się z must have + III formy czasownika używamy do dekucji, czyli wnioskowania, np.
He had to work until 8 p.m. yesterday. (przymus - wyrażamy, iż czynność została wykonana, gdyż taka była konieczność)
He must have worked long yesterday. (dedukcja - wyrażamy nasze przypuszczenie, iż czynność prawie na pewno miała miejsce)